Wortel stevig gegrond

Een beeld van jaren gelden komt in me op: ‘een stevige wortel in moerasgrond’. Ik zit met mezelf in een focussessie. De wortel staat voor de ervaringen, mijn verhaal ontstaan vanuit mijn jeugd. Mijn ‘roots’. De wortel reist met mij mee en is inmiddels een stevige grote wortel geworden. Hij bevalt me niet. Er is iets in mij dat hem eruit wilt trekken. Weg ermee! Ik wil dit niet meer. Ik wil niet meer dat dit mijn verhaal is. Oké, oké in de focussessie erken ik wat is, ik knik het toe en ben erbij. Zowel de wortel als het iets dat het weg wilt hebben. En wat gebeurt er? De wortel lost op in de moerasgrond en de grond wordt een stevige grond waar ik met beide voeten op sta. Ik zak niet meer weg. Ik hoef niet meer uit te kijken waar ik wel en niet kan lopen. Ik sta zelf stevig en kijk vooruit, stevig gegrond. Mijn ´roots´, mijn wortel maakt onderdeel uit van wie ik nu ben.  Hoe staat het met mijn verhaal? Ook dat is opgelost in het geheel van mij. Het is niet weg, het maakt deel uit van wat is. En ik creëer mijn eigen verhaal. Daar kies ik voor.

20150516_223744